آب، عامل تغییر قهوه!

مواد اصلی تشکیل دهنده ی قهوه آب است، هر میزان که قهوه ی خوبی تهیه کنید یا تجهیزات بسیار ایده الی داشته باشید، اما اگر آب مناسبی را در اختیار نداشته باشید، قطعا نمی توانید قهوه ی با کیفیتی را عصاره گیری کنید.

98 درصد قهوه ی شما را آب تشکیل می دهد، پس واضح است آبی که با آن دم آوری را انجام می دهید باید از شاخصه های مناسبی برخوردار باشد.

هر آبی طعم و بوی مخصوص به خودش را دارد چرا که درون آن مواد جامد حل نشده و مواد معدنی وجود دارد، پس قطعا هر طعم و بویی که داشته باشد قهوه ی شما نیز همان طعم و بو را به خود خواهد گرفت.

اثر آب در دم آوری قهوه

منیزیم و کلسیم در آب به باریستا کمک می کند تا عصاره گیری بهتری داشته باشد، منیزیم طعم های میوه ای و شفاف تر را واضح میکند و کلسیم در ایجاد کرما نقش بسزایی دارد.

اما اگر این املاح مقدار بیش از اندازه داشته باشد، آب اشباع شده است و جایی برای عصاره گیری مناسب نخواهد داشت. پس باید دقت کنیم که مقدار این املاح باید دقیق و اندازه باشد.

آبی که برای دم آوری در نظر گرفته اید باید بدون بو، رنگ و مزه باشد و همچنین کلرین آن صفر باشد. PH آن حداقل 6/8 تا نهایت 7/2 و در بهترین حالت 7، سدیم آن باید 10 میلی گرم باشد.

از مهم ترین عوامل تاثیر گذار در آب TDS است که به معنای مواد جامد محلول در آب می باشد که بهتر است از 100ppm تا نهایتا  200 ppm باشد و ایده ال ترین شکل آن 150 ppm است . اگر مواد جامد محلول در آب بیشتر از حد مجاز یعنی 200 باشد باعث قهوه ی کم عصاره گیری شده می شود، چرا که “مواد جامد محلول در آب” اجازه نمی دهد “مواد جامد محلول در قهوه” حل شود و در نهایت منجر به کم عصاره گیری خواهد شد. در مقابل نیز اگر مواد جامد محلول درآب کمتر از 100 باشد ، قهوه را بیش از حد عصاره گیری می کند. 

ممکنه این مطلب رو هم دوست داشته باشید : نسبت آب به قهوه و تاثیر میزان عصاره گیری

دمای آب

دمای دم آوری قهوه در برخی منابع 88 درجه سانتی گراد و در برخی دیگر 90 تا 96 درجه بیان شده است. بر اساس تجربه من، بعضی از قهوه ها را بخصوص در روش های عصاره گیری با فشار، میتوان با دمای 88 و 89 درجه ی سانتی گراد دم آوری کرد و عصاره گیری مطلوب و بالانسی داشت.

اما برای مشخص کردن دمای ایده ال جهت دم آوری توجه به چند نکته الزامی است:

  • درجه برشته کردن قهوه: اگر برشته کاری تیره باشد، از دمای پایین تری استفاده می کنیم چون قطعا ذراتی که در فرآیند برشته کاری تیره شده اند، ساده تر در آب حل می شوند و همین طور در رست ملایم تر و روشن تر از دمای بالاتری استفاده می کنیم، به دلیل این که عصاره گیری دشوارتر می شود.
  • چگالی دانه : یکی از نکاتی که همواره در نظر گرفته نمی شود، چگالی دانه پس از برشته کاری است. هر چقدر چگالی دانه بالاتر باشد، دمای دم آوری بالا و هرچقدر چگالی دانه پایین تر باشد، دمای کمتری انتخاب می شود.

سعید عبدی نسب

نویسنده متن: مجتبی حیدری

طراح تصاویر: تینا پناهی

ادیت ویدیو: سپیده اسلامی

مدیر سایت و شبکه های اجتماعی: فرزام زمانی

لطفا این ویدیو را در یوتیوب ببینید!

این مطلب را به اشتراک بگذارید!

در facebook به اشتراک بگذارید
در twitter به اشتراک بگذارید
در linkedin به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید